
مزايا و محدوديتها
فرایند ریخته گری دقیق دارای مزایای بسیاری می باشد. از جمله مزایای حائض اهمیت آن عبارتند از:
الف- توليد گسترده قطعات با اشكال پيچيده كه به وسیله مدل های ديگر ريخته گري نمي توان توليد کرد که توسط اين فرآيندامكان پذير مي شود.
ب- مواد قالب ونيز تكنيك بالاي اين فرآيند، امكان تكرار توليد قطعات با دقت ابعادي و صافي سطح يكنواخت را مي دهد.
ج- از این روش می توان برای توليد كليه فلزات و آلياژهاي ريختگي استفاده کرد. همچنين امكان توليد قطعاتي از چند آلياژ مختلف وجود دارد.
د- بوسیله اين روش امكان توليد قطعاتي با حداقل نياز به عمليات ماشينكاري و تمامكاري وجود دارد. بنابر اين محدوديت استفاده از آلياژهايي با قابليت ماشينكاري بد از بين مي رود.
ه- در اين روش امكان توليد قطعات با خواص متالورژيكي بهتر وجود دارد.
و-قابليت تطابق براي ذوب و ريخته گري قطعات در خلاء وجود دارد.
ی- خط جدايش قطعات حذف مي شود و نتيجتاً موجب حذف عيوبي مي شود كه در اثر وجود خط جدايش به وجود مي آيد.
محدودیت ها
این روش از ریخته گری دارای محدودیت هایی نیز هست، محدودیت هایی از قبیل:
الف- اندازه و وزن قطعات توليد شده اين روش محدود بوده و عموماً قطعات با وزن كمتر از 5 كيلوگرم توليد مي شود.
ب- هزينه زیاد تجهيزات و ابزارها در اين روش نسبت به ساير روشها
انواع روشهاي ريخته گري دقيق
برای انجام ریخته گری دقیق دو روش وجود دارد. این روش ها عبارتند از روش پوسته ای و روش توپر. این دو روش در تهیه مدل باهم تفاوتی ندارند و تفاوت آن ها در نوع قالب می باشد.
مدلسازی پگاه